پارتی پاتوق

  در یکی از شب های پائیزی یک نفر از ارباب ها به روستای زیر پل می رود و چون هنگام خواب فرا می رسد ارباب خطاب به برزگر میزبان می گوید : « برای خوابیدن یک دست لحاف و تشک تمیز بیار» . دهقان در جواب می گوید : « ارباب لحاف و تشکی که ندارم ، فقط چند تکه جل اسب دارم !» . نواب که خیلی ناراحت می شود به یکی از اتاق های دیگر قلعه می رود و دستور می دهد مقداری هیزم می آورند و آتش روشن می کنند . اما وسط شب سرما شدت می کند و نواب بیچاره از شدت سرما ناراحت و مستاصل می شود و از اتاق بیرون می آید و همان کشاورز را به نام صدا می کند : « آهای عبدالله !» عبدالله جواب می دهد : « بله ارباب ! چه فرمایشی دارید ؟ » ارباب می گوید : « آن را که گفتی اسمش را نیار و بردار بیار .»

ماجرای فیس بوک و سایر شبکه های اجتماعی از قرار بالاست ، زمانی که بسیاری از بودجه ی فرهنگی کشور صرف جلوگیری از اثرات مخرب فیس بوک و سایر شبکه های اجتماعی می شود و نهاد های متعدد به صورت موازی برای مقالبه با اثرات سو آن هزینه می کنند هنوز معلوم نیست چرا مسئولین چشم خود را بر حقیقت ماجرا بسته و مردم را به دور زدن قانون تشویق می کنند و فقط اسم فیس بوک را نمی اورند و همگی از ان استفاده می کنند

هزاران ایرانی عضو فیس بوک همگی مجبورند با دور زدن اینترنت رسمی کشور به مقصود خو برسند در حالی که درصد بالایی از این اعضا قصد هیچ عمل مجرمانه ای ندارند ! و توسط مجبور که عمل خلاف قانون می شوند و صد البته نوجوانانی که به قصد فیس بوک از فیلتر شکن استفاده می کنند اقیانوسی از غیر فیس بوک در پیش چشمانشان نمایان خواهد شد که اگر فیس بوک فیلتر نبود قطعا دلیلی برای استفاده از فیلتر شکن و متعاقب آن استفاده از فضای بون ممیزی اینترنت نداشتند

فیس بوک نیز چنین وضعی دارد و هم اکنون میلیون ها نفر در داخل کشور در آن ، صفحه دارند. طبیعتاً در میان این میلیون ها نفر ، برخی نیز اقدامات مجرمانه را در این فضا دنبال می کنند.
اگر در یک بازار بزرگ، چند مغازه مرتکب تخلف شوند، کل آن بازار را نمی بندند بلکه فقط متخلفان را مجازات می کنند. 

2 - یک میلیارد نفر از مردم جهان، عضو فیس بوک هستند و از این رو  چه بخواهیم و چه نخواهیم ، فیس بوک ، نه فقط یک سایت ، که بخشی از مناسبات جهان امروز است که نمی توان نسبت به آن بی اعتنا بود.
در ایران نیز میلیون ها نفر، در فیس بوک صفحه دارند که بعضی از آنها فعال اند و برخی دیگر ، هر از گاهی وارد صفحات خود می شوند.

چنین پتانسیل بزرگی ، می تواند با هوشمندی و درایت ، مورد بهره برداری واقع شود: از سیاست خارجی گرفته تا توسعه گردشگری و از روابط انسانی با ساکنان کشورهای دیگر تا اهداف علمی و مذهبی و تبلیغی.

3 - هم اکنون برخی نهادها و مسؤولان کشور ، در فیس بوک صفحه دارند. حتی حامیان رهبر معظم انقلاب در داخل و خارج نیز صفحاتی با نام ایشان در فیس بوک راه اندازی کرده اند و نیز چند مقام دولتی ، از جمله معاون اول رئیس جمهور و وزیر امور خارجه.

مقامات رسمی نیز بارها گفته اند که حضور در فیس بوک و باز کردن صفحه در آن، منع قانونی ندارد، بلکه استفاده از فیلتر شکن برای ورود به فیس بوک غیرقانونی است.

یک قاعده حقوقی وجود دارد که می گوید: "اذن در شی ء ، اذن در لوازم آن است." یعنی اگر مثلاً یک باغبان به شما اجازه دهد که سیبی از درخت وسط باغ بچینید، در واقع ، به شما اجازه ورود به باغ را نیز داده است و نمی تواند بگوید "تو می توانی آن سیب را بچینی ولی حق ورود به باغ را نداری!".

اینجا هم چنین است. نمی شود گفت که شما می توانید در فیس بوک صفحه داشته باشید ولی حق ندارید فیلترینگ را دور بزنید و وارد آن شوید! 

4 - فیلترینگ کنونی فیس بوک در بحبوحه حوادث بعد از انتخابات 88 انجام شد. در آن زمان ، این اقدام ، توجیه امنیتی داشت چه آن که مقامات امنیتی به این نتیجه رسیده بودند که ممکن است فراخوان هایی برای تجمعات و اعتراضات در فیس بوک انجام شود و ناامنی هایی را سبب شود.
در آن مقطع ، نه فقط فیس بوک که حتی پیامک های تلفن همراه هم مسدود شدند.

با این حال، بعد از مرتفع شدن فضای امنیتی بعد از انتخابات، همان طور که انتظار می رفت، پیامک ها باز شدند و مشکلی هم پیش نیامد ولی فیس بوک همچنان در محاق ماند.

این معقول نیست که با فرض این که ممکن است در آینده ای نامعلوم، سوء استفاده ای از یک رسانه شود، کلاً و از هم اکنون آن را مسدود کرد بلکه منطقی آن است که اگر زمانی شرایط خاص ایجاب کرد، صرفاً در همان زمان، اقدامات قانونی لازم را انجام داد کما این که درباره پیامک ها، در یک مقطع خاص -که ذکر شد و درباره اش قضاوت نمی کنیم- چنین اتفاقی به صورت مقطعی افتاد.

می گویند ملانصرالدین ، کاسه ای به دست فرزندش داد که آب بیاورد و بعد هم بلافاصله بر صورت او سیلی زد. وقتی پرسیدند چرا می زنی گفت: ممکن است بعداً کاسه را بشکند!
بنابر این با شرایط موجود، تبعات منفی فیلترینگ فیس بوک در تبلیغات خارجی و داخلی علیه نظام تحمیل می شود ولی در عمل ، هر که اراده می کند، عملاً از فیس بوک استفاده می نماید. لذا از فیلترینگ آن چیزی جز زیان ، حاصل نمی شود.