حسین: هر سربازی اگر در رشته خودش  به کار گرفته شود، کارایی اش در دوران خدمت بیشتر می شود.

  تفاوت شماها با  هم در چیست؟

حسین: از چه نظر؟

از نظر علاقه و گرایش ها

محمد: اکثرا در 99 درصد موارد شبیه هم هستیم.کم اتفاق افتاده است که اختلاف نظر داشته باشیم.

يك دختر خانم زيبا خطاب به رئيس شركت امريكائي ج پ مورگان نامه‌اي بدين مضمون نوشته است:
 
  مي‌خواهم در آنچه اينجا مي‌گويم صادق باشم. من 24 سال دارم. جوان و بسيار زيبا، خوش‌اندام، خوش هیکل، خوش بیان، دارای تحصیلات آکادمیک و مسلط به چند زبان دنیا هستم.
 آرزو دارم با مردي با درآمد سالانه 500 هزار دلار يا بيشتر ازدواج كنم. شايد تصور كنيد كه سطح توقع من بالاست، اما حتي درآمد سالانه يك ميليون دلار در نيويورك هم به طبقه متوسط تعلق دارد.
چه برسد به 500 هزار دلار. خواست من چندان زياد نيست. آیا مردی با درآمد سالانه 500 هزار دلاري وجود دارد؟
آيا شما خودتان ازدواج كرده‌ايد؟ سئوال من اين است كه چه كنم تا با اشخاص ثروتمندي مثل شما ازدواج كنم؟

    چند سئوال ساده دارم:
1- پاتوق جوانان مجرد و پولدار كجاست؟
2- چه گروه سني از مردان به كار من مي‌آيند؟
 3- معيارهاي شما براي انتخاب زن كدامند؟

 
 
    و اما جواب مدير شركت مورگان:

«هیچ کجا، هیچ کس» سومین ساخته ابراهیم شیبانی،‌ فیلم هوشمندانه و خوش‌ساختی است. فروش این فیلم که در قالب اکران عید فطر از چهارشنبه 16 مرداد به روی پرده رفته، در مدت 46 روز به 506 میلیون تومان در تهران و 215 میلیون تومان در شهرستان‌ها رسیده است.

 

ابراهیم شیبانی در سومین فیلم خود به سراغ فیلمنامه‌ای از احمد رفیع‌زاده رفته است. ساختار این فیلم در نگاه اول مخاطب را شگفت‌زده خواهد کرد. زیرا سکانس‌ها مغشوش و نامرتب‌اند و توالی زمانی در فیلم رعایت نشده است. اما این ساختار غیرمتعارف از عوامل جذابیت فیلم است. مخاطبان نباید در این خصوص واهمه داشته باشند زیرا اندک اندک، سرنخ قصه را به دست خواهند آورد. ماجرای فیلم، در حول و حوش دزدی و گروگان‌گیری دور می‌زند.
 
خلاصه داستان
مرجان (مهناز افشار) با شوهر سابقش مهران (محمدرضا فروتن) نقشه سرقت از صرافی فرخ حکیمی (بابک کریمی) را می‌کشند. مهران به کمک یلدا (بهاره کیان افشار) سیصد سکه طلا از صرّاف می‌خرند و لحظاتی بعد، پول را به حساب او می‌ریزند. کسی که مبلغ را به حساب صرافی ریخته یک کارخانه‌دار است که آنها دختر او را به گروگان گرفته‌اند. آن دو به همراه داوود (صابر ابر) به سمت شمال می‌روند تا از آنجا به خارجه بگریزند. اما توفیق پدر یلدا (رضا کیانیان) از پی آنها آمده و سرنخ‌هایی از دخترش پیدا می‌کند...
 
مختصری درباره عوامل فیلم
ابراهیم شیبانی متولد 26 مهر 1359 در تهران است. او رشته کارگردانی سینما را در دانشگاه هنر تحصیل کرد. ولی پیش از آن، کار سینمایی خود را با دستیاری داریوش مهرجویی در فیلم درخت گلابی (1376) آغاز کرده بود. شیبانی، سپس دستیار کارگردان‌های چون محمدرضا هنرمند، رخشان بنی‌اعتماد و ابراهیم حاتمی‌کیا شد. بازیگردانی فیلم گزارش یک جشن (1389) بر عهده او بوده است. دو فیلم قبلی او عبارتند از: زهر عسل (1381) و صحنۀ جرم ورود ممنوع (1384) که فیلمنامه‌هایش را به ترتیب فرید مصطفوی و علیرضا معتمدی نوشته‌اند.
(نکتۀ جالب اینجا است که ابراهیم شیبانی در زمان ساخت فیلم درخت گلابی، هفده ساله بوده است! جل الخالق. بنده مقدار سن قانونی کار کردن کودکان در ایران فراموش کرده‌ام. لطفاً اگر کسی می‌داند به ما هم اطلاع بدهد. شاید این مسئله خودش سوژۀ یک فیلم مستند بشود. آیا سینما هم از اطفال مام وطن بیگاری می‌کشد؟)

احمد رفیع‌زاده کار خود را در سینما با نگارش فیلمنامه مصایب دوشیزه (1385) آغاز کرد. سپس دو سریال به نام‌های ساعت شنی (1386) و پریدخت (1386) برای تلویزیون نوشت. فیلمنامه‌های دیگر او در سینما عبارتند از: آقای هفت رنگ (1387)، دختر شاه پریون (1389)، خوابم می‌آد (1390)، آینه شمعدون (1391). این روزها دو فیلمنامۀ سینمایی از نوشته‌های او به نام‌های «چه کسی ماه را گاز زد» و «انزوا» در مرحله پیش تولید هستند. در تیتراژ «هیچ کجا، هیچ کس» در کنار نام رفیع‌زاده، از پنج نفر به عنوان مشاوران فیلمنامه نام برده شده است که سه نفر آخر در واقع تدوینگر، تهیه کننده و کارگردان این فیلم هستند: امیر عربی، احمد مرادپور، محمدرضا موئینی، حسن کلامی و ابراهیم شیبانی.

حسن کلامی تهیه کنندۀ این فیلم، پیش‌تر مجری طرح و تهیه کنندۀ فیلم‌هایی چند بوده است که از معروف‌ترین آنها می‌توان به این فیلم‌ها اشاره کرد: سجاده آتش (1372)، مرد عوضی (1376)، ساحره (1376)، ماهی‌ها عاشق می‌شوند (1383)، کودک و فرشته (1387).
بابک زنجانی که این روزها به عنوان مولتی میلیاردر ایرانی معروف گشته، سرمایه‌گذار این فیلم بوده است. او صاحب شرکت سورینت در جزیره کیش است که این فیلم به طرزی غیرمتعارف برای آن تبلیغ می‌کند.
 
نقد و نظر
فیلم «هیچ‌کجا، هیچ‌کس» از فیلم‌های تجربی سینمای ایران محسوب می‌شود و خوشبختانه این تجربۀ متفاوت، تماشایی و قابل قبول از کار درآمده است. فیلم، به لحاظ فرم روایت، غافلگیرکننده است. گوئیا فهرست سکانس‌های فیلم را درون یک کیسه ریخته و با قرعه بیرون کشیده و به هم چسباند‌ه‌اند. اما در واقع اینطور نیست.

اغلب فیلمسازان در فیلم‌هایشان به‌راحتی مخاطب را فریب می‌دهند و او را تحمیق می‌کنند. لکن ابراهیم شیبانی در فیلم «هیچ کجا، هیچ کس» بی‌جهت قلوب مخاطبان فیلمش را برای قتل یک نفر از اشرار به تپش نمی‌اندازد و گوش آنها را با موسیقی‌های سوزناک نمی‌آزارد. او مخاطبش را به تماشای یک فیلم معقول دعوت می‌کند و به او فرصت تفکر می‌دهد. به همین سبب، فیلم از موسیقی بسیار اندکی بهره گرفته است و قصد کرده تا آگاهانه احساسات مخاطب را برنیانگیزد. نقاط اوج و عطف فیلم با استفاده از همان تکنیک قرعه‌کشی سکانس‌ها، پیش از موعد خود به نمایش درمی‌آیند و لذا بیننده فرصت دارد به موضوعات فیلم بیاندیشد. در یک جمله می‌توان گفت که این فیلم توانسته است تا حد زیادی حق مطلب را به لحاظ شیوۀ جدید روایت و محتوای خوب ادا کند.

 

یک نکته دینی که در این فیلم به درستی رعایت شده آن است که شریران به حکم تکوینی خداوند، به مرگ بد و ناگهانی می‌میرند (که به آن «مرگ مفاجات» می‌گویند). لذا در فیلم می‌بینیم که مهران به طور ناگهانی می‌میرد و همچنین یک خودرو به مرجان که متهم ردیف دوم است به هنگام عبور از کنار جاده، می‌زند و فرار می‌کند. بنده این مسئله را قبلاً در نقد فیلم من مادر هستم/ جیرانی گوشزد کرده بودم که اگر چنانچه طبق قرائت نویسنده و فیلمساز، شخصیت «آوا» (باران کوثری) در آن فیلم بد و منفور است پس چرا آنها برای او یک مجلس وداع و تعزیت سوزناک ترتیب داده‌اند.

فلیم از شمال لندن، توضیح می دهد: «خیلی خیلی خوش گذشت، ولی خیلی خیلی باد بود. وقتی موتورهای هواپیما روشن شدن و حرکت کرد، خیلی دست انداز داشت، ولی وقتی رفتیم بالا خیلی خوب بود. من خیلی پرواز کردم و حرکت های موجی انجام دادم. ولی باد خیلی زیاد بود نمیشد کار دیگه ای کرد.

 

 

محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار به زبان‌های ترکی آذربایجانی، فارسی و عربی شعر سروده‌است.

او را آخرین سلطان غزل فارسی و همچنین احیاگر اشعار فولکولوریک آذربایجان می دانند.

محمدحسین در سال ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر تبریز متولد شد.

وی دوران کودکی را در روستاهای قایش قورشاق و خشگناب بستان‌آباد سپری نمود.

کتاب حیدربابایه سلام، ایینه ماندگاری از زندگی شهریار در روستا است.

در سيزده سالگي اشعار شهريار با تخلص بهجت در مجله ادب به چاپ مي‌‌رسيد. در بهمن ماه ۱۲۹۹ خورشيدي براي اولين بار به تهران مسافرت كرده، و در سال ۱۳۰۰ توسط لقمان الملك جراح در دارالفنون به تحصيل مي‌‌پردازد. شهريار در تهران تخلص بهجت را نپسنديده و تخلص شهريار را پس از دو ركعت نماز و تفأل از حافظ مي‌گيرد.

پدر وی حاج میرآقا بهجت تبریزی نام داشت که در تبریز وکیل بود. پس از پایان سیکل در تبریز، در سال ۱۳۰۰ برای ادامه تحصیل از تبریز عازم تهران شد و در مدرسه دارالفنون تا سال ۱۳۰۳ و پس از آن در رشته پزشکی ادامه تحصیل داد.

شهریار در کنار سرودن شعر و تحصیل در دارلفنون به فراگیری موسیقی و علوم دینی نیز اشتغال داشت، وی از بدو ورود به تهران با استاد ابوالحسن صبا آشنا شده و نواختن سه¬تار و مشق ردیف¬های سازی موسیقی ایرانی را از او فرا گرفت و همزمان در مسجد سپهسالار و در حوزه درس شهید سید حسین مدرس به ادامه تحصیل علوم دینی پرداخت.

حدود شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکتری به‌علت شکست عشقی و ناراحتی خیال و پیش‌آمدهای دیگر ترک تحصیل کرد. پس از سفری چهارساله به خراسان برای کار در اداره ثبت اسناد مشهد و نیشابور، شهریار به تهران بازگشت.

پدرش حاج میرآقا خشگنابی در سال ۱۳۱۳ درگذشت.

او به‌سال ۱۳۱۵ در بانک کشاورزی استخدام و پس از مدتی به تبریز منتقل شد. دانشگاه تبریز شهریار را یکی از پاسداران شعر و ادب میهن خواند و عنوان دکترای افتخاری دانشکده ادبیات تبریز را نیز به وی اعطا نمود.

استاد سخن معاصر، شهریار بیش از ۲۸ هزار بیت شعر به زبان فارسی و در حدود سه هزار بیت به زبان ترکی آذری سروده است.

کافی نت سهندیه تبریز